Latino


Ultime pubblicazioni
  • Una tecnica di combattimento vincente
    Chabrias Atheniensis in summis habitus est ducibus resque multas memoria dignas gessit. Sed ex his elucet maxime quod fecit in proelio apud Thebas, cum Boeotiis subsidio venisset contra Lacedaemonios. Namque in eo proelio victoria fidentem summum ducem Agesilaum, fugatis iam ab eo conducticiis catervis, reliquam phalangem loco vetuit cedere obnixoque genu scuto, proiecta hasta impetum
  • Ritratto di Catilina
    Catilina, nobili genere natus, fuit magna vi et animi et corporis, sed ingenio malo pravoque. Huic ab adulescentia bella intestina caedes rapinae discordia civilis grata fuerunt, et in iis rebus iuventutem suam exercuit. Ei erat corpus patiens inediae algoris vigiliae; animus audax subdolus varius, cuiusreilibet simulator ac dissimulator, alieni adpetens, sui profusus, ardens in cupiditatibus;
  • Timoteo è costretto all’esilio
    Defecerat Samus, descierat Hellespontus, Philippus iam Macedo multa moliebatur. Timotheus et Iphicrates cum Samum profecti essent et Chares, illorum adventu cognito, eodem cum suis copiis proficisceretur, ne quid absente se gestum videretur, accidit ut magna tempestas oriretur: quam evitare utile arbitrati, duo veteres imperatores suam classem suppresserunt. At ille temeraria usus ratione non cessit maiorum
  • Riconoscenza di Cesare verso un veterano
    Causam dicebat apud divum Iulium ex veteranis quidam paulo violentior adversus vicinos, et causa premebatur (“era quasi persa”). «Meministi – inquit – imperator, in Hispania talum te torsisse circa Sucronem?». Cum Caesar meminisse se dixisset: «Meministi quidem – inquit – sub quadam arbore minimum umbrae spargente, cum velles residere ferventissimo sole, et esset asperrimus locus,
  • Avarizia di Scopas
    Dicunt enim, cum cenaret Crannone in Thessalia Simonides apud Scopam fortunatum hominem et nobilem cecinisset que id carmen, quod in eum scripsisset, in quo multa ornandi causa poetarum more in Castorem scripta et Pollucem fuissent, nimis illum sordide Simonidi dixisse se dimidium eius ei, quod pactus esset, pro illo carmine daturum. Cicerone Narrano infatti che,