Camillo e i Galli

Cum Veientani rebellavissent, dictator contra eos missus est Furios Camillus, qui primum eos vicit acie, mox etiam eorum civitatem diu obsidens cepit, antiquissimam Italiane et ditissimam. Sed commuta est ei invidia, quasi (quasi che) praedam male divisisset, et ob eam causam expulsus ex civitate est. Satiim Galli Senones, qui in Gallia Citeriore habitabant, ad urbem venerunt et, cum Romanos profligavissent apud flumen Alliam, quod ad undecimum miliarum ab urbe est, Romam occupaverunt. Necque defendi quidquam praeter Capitolium potuti; quod cum diu obsedissent et iam Romani fame laborarent, ab eis aurum acceperunt ne Capitolium invaderent et ab urbe recederent. Cum iam aurum eis traditum esset, Camillus qui in vicina civitate exsulabat supervenit et cito eos fugavit. Quos Camillus insecutus est (li inseguì) et, cum eos graviter cecidisset, aurum, quod eis datum erat, et militaria signa, quae superioribus proeliis ceperant, recuperavit.

Essendosi i Veientani ribellati, fu mandato contro quelli Furio Camillo, che per primo li vinse in battaglia, poi prese assediando a lungo anche la loro città, la più antica e ricca d’Italia. Ma gli fu mossa invidia quasi che dividesse male il bottino, e per tale ragione fu cacciato dalla città. Subito i galli senoni, che abitavano nella gallia citeriore, vennero in città e, avendo sconfitto i romani presso il fiume Allia, che dista dodici miglia dalla città, occuparono Roma. Niente poteva essere difeso eccetto il Campidoglio, essendo a lungo insediati e i romani soffrendo la fame, presero da quello l’oro perché non invadessero il campidoglio e se ne andassero dalla città. Essendo già stato consegnato l’oro, Camillo che era esule nella vicina città giunse e li mise subito in fuga. Camillo li inseguì e, avendolo abbattuti gravemente, recuperò l’oro che gli era stato dato e i segnali militari che avevano preso nelle precedenti battaglie.