De Pyrrhi victoria

Cum (Quando) Romani bellum contra Tarentinos indixerunt, illi (quelli) Pyrrhi, Epiri regis, auxilium poposcerunt. Pyrrhus, qui (che) nobilem originem iactabat, mox in Italiam venit, tumque primum (avv.) Romani contra transmarinum hostem dimicaverunt. Contra Pyrrhum senatores Laevinum consulem miserunt, virum strenuum sententia omnium. Mox pugna exarsit et multas horas saevit. Iam Romani regis copias fugabant, sed Pyrrhus repente victoriam obtinuit auxilio elephantorum, animalium Romanis ignotorum. Nox proelio finem posuit; Laevinus consul fugatus est cum ingenti equitum numero, Pyrrhus multos Romanos milites deprehendit, sed eos (li) tractavit summo honore propter miram virtutem ostentam (mostrato) in pugna.

Quando i Romani dichiararono guerra contro i Tarantini, quelli chiesero l’aiuto di Pirro, re dell’Epiro. Pirro, che vantava una nobile origine, si recò subito in Italia, e allora i Romani per la prima volta combatterono con un nemico d’oltremare. I senatori contro Pirro mandarono il console Levino, uomo valoroso secondo il parere di tutti. Subito scoppiò la battaglia e imperversò per molte ore. I Romani già mettevano in fuga le armate del re, ma Pirro ottenne improvvisamente la vittoria con l’aiuto degli elefanti, animali sconosciuti ai Romani. La notte pose fine alla battaglia; il console Levino fu messo in fuga con un gran numero di cavalieri, Pirro catturò molti soldati Romani, ma li trattò con grandissimo onore per lo straordinario valore mostrato in battaglia.