I sette re di Roma

Roma septem (“sette”) reges habuit. Romulus, primus rex, urbem condidit, militias creavit, Sabinos magna clade profligavit. Numa Pompolius, secundus rex, pacem amavit, templa et statuas deis deabusque aedificavit, religionem semper coluit. Tullus Hostilius Sabinus vir erat, fines patriae munivit et multas regiones finitimas delevit. Ancus Martius dilexit proelia et saepe contra Etruscos, hostes civium Romanorum, pugnavit et victor fuit. Praeterea Ostiam condidit et primum pontem in Tiberi (“Tevere”, ablativo) flumine aedificavit. Tarquinius Priscus Cloacam Maximam aedificavit et salubrem fecit (“bonificò”) Paludem Pontinam. Servius Tullius filius servae fuit, multas leges et bona iura Romae dedit et aggerem circa (“intorno a” + accusativo) Urbem erexit, quem (“che”, accusativo) Servianum appellamus. Tarquinius Superbus perfidus fuit, cives offendit et multa scelera patravit, donec (“fino a che”) Brutus et Collatinus tyrannum pepulerunt et libertatem civibus restituerunt.

Roma ebbe sette re. Romolo, primo re, fondò la città, creò le truppe, sbaragliò i Sabini con una grande disfatta. Numa Pompilio, secondo re, amò la pace, costruì templi e statue agli dèi e alle dee, coltivò sempre la religione. Tullo Ostilio era un uomo Sabino, difese i confini della patria e annientò molti territori vicini. Anco Marzio amò le battaglie e spesso combatté contro gli Etruschi, nemici dei cittadini Romani, e fu vincitore. Inoltre fondò Ostia e per la prima volta costruì un ponte sul fiume Tevere. Tarquinio Prisco costruì la Cloaca Massima e bonificò la Palude Pontina. Servio Tullio fu figlio di una serva, diede a Roma molte leggi e buoni diritti ed eresse un vallo intorno a Roma, che chiamiamo Serviano. Tarquinio il Superbo fu perfido, offese i cittadini e perpetrò molti crimini, fino a che Bruto e Collatino cacciarono il tiranno e restituirono la libertà ai cittadini.