Il diluvio universale

Postquam numerus hominum crevit, omnia vitia invaluerunt. Quare offensus Deus statuit perdere hominum genus diluvio. Attamen pepercit Noemo et liberis eius, quia colebant virtutem. Noemus, sicut Deus eum admonuit, exstruxit ingentem arcam in modum navis, livit eam bitumine et in eam induxit unum par omnium avium et animantium. Postquam Noemus intravit in arcam cum coniuge, filiis et eorum uxoribus, aquae maris, amnium et fontium eruperunt. Simul aqua cecidit per quadraginta dies (=per quaranta giorni) et totidem noctes. Aqua universam terram et montes operuit. Omnia adsumpsit diluvium, arca autem supernatabat in aquis.

Lhomond

Dopo che il numero degli uomini aumentò, tutti i vizi crebbero. Offeso per questo, Dio stabilì di distruggere il genere umano con un diluvio. Tuttavia risparmiò Noè e i suoi figli, perché coltivavano la virtù. Noè, così come Dio lo esortò, costruì un’enorme arca a mo’ di nave, la ricoprì di bitume e vi condusse dentro una coppia di tutti gli uccelli e di tutti gli animali. Dopo che Noè entrò nell’arca con la moglie, i figli e le loro mogli, le acque del mare, dei fiumi e delle sorgenti tracimarono. Contemporaneamente piovve [lett: “cadde acqua”] per quaranta giorni e altrettante notti. L’acqua ricoprì tutta la terra e le montagne. Il diluvio inghiottì ogni cosa, mentre l’arca galleggiava sull’acqua.