La battaglia di Maratona (1)

Darius postquam ex Europa in Asiam revertit, Graeciam redigere in suam potestatem statuit et classem quingentarum navium comparavit eique Datim praefecit et Artaphernem. Hostis erat Darius Atheniensibus quia Athenarum auxilio Iones Sardis expugnaverant Persarumque praesidia interfecerant. Ubi primum classem ad Euboeam appulerunt, praefecti regii celeriter Eretriam ceperunt captivosque in Asiam ad regem miserunt. Inde ad Atticam accesserunt ac suas copias in campum Marathona deduxerunt. Tumultu tam propinquo tamque magno Athenienses permoti sunt, ideoque auxilium Lacedaemoniis petiverunt. Domi autem creant decem praetores, et in eis Miltiadem. Inter praetores magna fuit contentio: Miltiades unus obviam ire hostibus pugnaque decernere optabat: reliqui e moenibus arcem defendere cupiebant.

Grammatica Picta (1) – Pag.222 n.11

Dario, dopo che dall’Europa fu tornato in Asia, decise di ridurre sotto la propria egemonia la Grecia, allestì una flotta di cinquecento navi, e ad essa mise a capo Dati ed Artaferne. Dario era nemico nei confronti degli Ateniesi perché, con l’aiuto di Atene, gli Ioni avevano espugnato Sardi e avevano sterminato le guarnigioni dei Persiani. Appena ebbero fatto approdare la flotta in Eubea, i generali del re conquistarono rapidamente Eretria e mandarono i prigionieri in Asia al re. Di lì, entrarono nell’Attica, e trasferirono le loro truppe sulla pianura di Maratona. Gli Ateniesi furono agitati da un attacco tanto vicino e tanto vasto, e perciò chiesero aiuto agli Spartani. Inoltre, in patria nominano dieci pretori, e tra essi Milziade. Tra i pretori ci fu una grande disputa: il solo Milziade desiderava uscire contro i nemici e scontrarsi in battaglia: i rimanenti desideravano difendere la rocca per mezzo delle mura.