La guerra contro Giugurta

Postquam Iugurtha, Numidarum rex, Adherbalem et Hiempsalem, fratres suos, populi Romani amicos, interemit, bellum contra eum indictum est. Primum missus est adversus Iugurtham consul Calpurnius Bestia, qui corruptus est regis pecunia et pacem flagitiosam fecit; deinde Spurius Postumius Albinus ignominiose contra Numidas pugnavit. Postea missus est Quintus Caecilius Metellus consul, qui copias ad disciplinam Romanam reduxit, Iugurtham variis proeliis vicit, multas Numidarum civitates in deditionem cepit. Postremo Caius Marius superavit pariter Iugurtham et Bocchum, Mauritaniae regem et Iugurthae socium; Marius quoque multa Numidiae oppida cepit et, cum Iugurtha a quaestore Cornelio Sulla, magnae audaciae viro, captus est, bello finem posuit.

Grammatica Picta (1) – Pag.174 n.32

Dopo che fu stata dichiarata la guerra contro Giugurta, il re dei Numidi, il console Calpurnio Bestia venne inviato in Africa con l’esercito dal Senato, ma, poiché era stato corrotto per mezzo del denaro del re, egli stipulò con i nemici una pace infamante. Dopo che Calpurnio fu stato richiamato a Roma, il comando della guerra venne affidato a Sp. Postumio Albino, il quale combatté contro i Numidi con disonore. A quel punto, fu inviato in Africa il console Q. Cecilio Metello, uomo serio e irreprensibile. Metello, una volta riportato con grande severità l’esercito all’antica disciplina militare, sconfisse Giugurta in diverse battaglie, uccise o catturò gli elefanti di lui, assoggettò numerose città dei Numidi. A Metello, il quale, per via di questa vittoria fu soprannominato “il Numidico”, fece seguito Caio Mario, un generale valoroso ed esperto di arte bellica. Mario sconfisse in combattimento Giugurta e il suo alleato Bocco, re della Mauritania, e portò a termine la guerra. A Roma, Giugurta, legato con delle catene, fu condotto davanti al carro di Mario che celebrava il trionfo; poco dopo, per ordine del console, egli (→ Giugurta) venne strangolato in carcere.