La marcia di Annibale attraverso le Alpi

Ut in libris veterum scriptorum (scriptor, oris, m. “scrittore”) legimus, diicile et grave fuit iter Hannibalis usque ad Italiam. Ubi fortis Carthaginiensium dux ex Hispania cum copiis equestribus pedestribusque atque cum ingenti elephantorum (elephantus, i, m. “elefante”) numero ad Alpes pervenit, et alti montes et gentes saepe hostiles et viae praecipites omnibus magnum timorem incusserunt (da incutio, is, cussi, cussum, ĕre “incutere”, “infondere”); praeterea elephanti propter gravia corpora lente procedebant (“avanzavano lentamente”). Itaque multi homines et animalia cum impedimentis aut praecipites de montibus cadebant, aut ob ingens rigus (rigus, oris, n. “freddo”) (hiems enim erat) et magnos labores et requentes incursiones (incursio, onis, f. “assalto”) ferocium Alpium incolarum, vitam amiserunt. Tamen audax Hannibalis animus et milites omnium laborum patientes omnes diicultates (diicultas, atis, f. “diicoltà”) superaverunt et cum copiis fere dimidiatis (“quasi dimezzate”) in Italiam pervenerunt.

Ad Litteram – Esercizi 1 – Pag.137 n.19

Come leggiamo nei libri degli storici (letteralmente vecchi scrittori), l’itinerario (la marcia) di Annibale fino all’Italia fu difficile e faticosa. Quando il forte comandante Cartaginese arrivò presso le Alpi dalla Spagna con truppe di cavalleria e di fanteria e con un grande numero di elefanti, sia le montagne alte, sia le popolazioni spesso ostili, sia i sentieri impervi, instillarono in tutti un grande terrore inoltre gli elefanti procedevano lentamente per i loro corpi pesanti. E così molti uomini ed animali con i viveri o precipitavano dai monti o persero la vita per il freddo intenso (dinfatti era inverno), per le grandi fatiche e per i continui assalti degli abitanti feroci delle Alpi. Tuttavia l’animo audace di Annibale ed i soldati abili di sopportare tutte le fatiche, superarono ogni difficoltà e, con le truppe quasi smezzate, arrivarono in Italia.