La punizione di Adamo ed Eva

Adamus, fugiens conspectum Dei, se abscondit. Deus hominem vocavit: «Adame, Adame!». Adamus respondit: «Timui conspectum tuum et obscondi me». «Cur times? – inquit Deus – nisi quia comedisti fructum vetitum?» Adamus respondit: «Mulier porrexit mihi fructum». Dominus dixit mulieri: «Cur fecisti?». Eva respondit: «Serpens me decepit». Dominus dixit serpenti: «Quia decepisti mulierem, eris odiosus et execratus inter omnia animantia: reptabis super pectus et comedes terram. Inimicitiae erunt inter te et mulierem». Dixit etiam mulieri: «Afficiam te multis malis: paries liberos in dolore et eris in potestate viri». Deinde Deus dixit Adamo: «Habebis terram infestam et quaeres victum multo cum labore usque ad interitum». Tum eiecit Adamus et Evam ex horto et Angelum gladium igneum in manu gerentem in aditu Paradisi collocavit.

Lhomond

Adamo, fuggendo dal cospetto di Dio, si nascose. Dio chiamò l’uomo: «Adamo, Adamo». Adamo rispose: «Ho temuto il tuo cospetto e mi sono nascosto». «Perchè hai paura? – disse Dio – se non poiché hai mangiato il frutto proibito?». Adamo rispose: «La donna mi ha teso il frutto. Il Signore disse alla donna: «Perchè lo hai fatto?». Eva rispose: «Il serpente mi ha ingannato». Il Signore disse al serpente: «Poichè hai ingannato la donna, sarai odioso e maledetto tra tutti gli esseri viventi: striscerai sopra il petto e mangerai la terra. Ci saranno inimicizie tra te e la donna». Disse anche alla donna: «Ti colpirò con molti mali: partorirai figli con dolore e sarai nel potere dell’uomo». Infine Dio disse ad Adamo: «Avrai terra infesta e ti procaccerai il cibo con molta fatica fino alla morte». Quindi cacciò Adamo ed Eva dal giardino e pose all’ingresso del Paradiso un angelo che teneva in mano una spada di fuoco.