L. Tarquinius Superbus, ultimus regum, Gabios civitatem et Suessam Pometiam oppidum subigebat; deinde cum Tuscis pacem componebat et Romae templum in Capitolio aedificabat. Postea dum («mentre» + indicativo presente, indipendentemente dal tempo della prop. reggente) Ardeam oppugnat, non longe ab urbe Roma positam («situata») civitatem, imperium perdebat. Nam filius eius iniuriam Lucretiae faciebat, antiquae gentis
A Romulo urbs condebatur et ex nomine suo Roma vocabatur. Romulus multitudinem finitimorum in urbem recipiebat, postea centum («cento») senes eligebat et senatores nominabat propter senectutem. Annos triginta septem («trentasette») Romulus regnabat: postea e vita excedebat et perveniebat ad deos. In urbe senatores imperabant per unum annum, deinde Romani Numam Pompilium regem creabant. A Numa
Non est philosophia artificium ostentationi aptum: non in verbis sed in factis est. Animum format et fabricat, vitam disponit; ad gubernaculum sedet et iter hominum per fortunam adversam et secundam dirigit. Fatum, deus et casus profecto (avv.) sunt hominum vitae domini; certe eos dominos mutare non possumus neque nos praeparare possumus adversus incerta. Sed etiamsi
Tertio bello Punico Romani in Africa bellum gesserunt et Carthaginem ingentibus copiis obsederunt. Summum Romanorum exercitus imperium fuit P. Scipioni Aemiliano, Africani nepoti, audaci viro et rei militaris perito. Aemilianus Carthaginienses a re frumentaria prohibuit, deinde post brevem obsidionem urbem cepit et vastavit. Nullus receptus Punicis fuit. Fere omnes in urbis defensione vitam amiserunt. Scipionis
Cum Antigonus Eumenem in custodiam dedisset et praefectus custodum quaesisset quem ad modum servari vellet, «ut acerrimum» inquit «leonem aut ferocissimum elephantum»: nondum enim statuerat, conservaret eum necne. Veniebat autem ad Eumenem utrumque genus hominum, et qui propter odium fructum oculis ex eius casu capere vellent, et qui propter veterem amicitiam colloqui consolarique cuperent, multi
