Orazio Coclite

Cum Etrusci in urbem Ponte Sublicio irrumperent, Horatius Cocles exstremam eius partem occupavit, totumque hostium agmen, donec post tergum suum pons abrumperetur, infaticabili pugna sustinuit: atque, ut patriam imminenti periculo liberatam vidit, armatus se in Tiberim misit.
Capti admiratione tantae fortitudinis, dii immortales incolumitatem ei praestiterunt.
Nam neque altitudine deiectus quassatus, neque pondere armorum pressus, ne telis quidem, quae undique iactabantur, laesus, natando flumen tranavit atque ita se potuit servare.

Poiché gli Etruschi irruppero in città attraverso il ponte Sublicio, Orazio Coclite occupò la sua parte estrema ed arrestò tutta la schiera dei nemici con un infaticabile combattimento, fino a che alle sue spalle non fosse tagliato il ponte: e, appena vide la patria liberata dall’imminente pericolo, armato si gettò nel Tevere.
Colpiti dall’ammirazione di tanto coraggio, gli dei immortali gli conservarono l’incolumità.
Infatti senza essere abbattuto dall’altezza del salto né soffocato dal peso delle armi, neppure danneggiato dai giavellotti, che da dovunque erano scagliati, nuotando attraversò il fiume e così si poté salvare.