Perseo

Iuppiter («Giove», nom. m. sing.) Danaen (acc. sing. da Danae) et eius parvum filium, Perseum, servabat et ei («essi») in insulam Seriphum perveniebant, ubi Polydectes (nom. sing.) regnabat; naufragi ad regiam deducebantur et a rege (abl. m. sing. da rex, regis) benigne accipiebantur, quia rex aerumnis valde (avv.) commovebatur. Perseus convalescebat et patrem («il padre», acc. m. sing.) adoptivum multum (avv.) amabat. Perseus apros et feras agitabat, corpus («il corpo, il fisico», acc. n. sing.) cotidiana disciplina exercebat, per undas freti et in fluviis natabat, sic robustus atque validus erat. Cum («Quando») Polydectes vita excedebat, ludi funebres («funebri», nom. m. plur.) celebrabantur, Perseus discum mittebat et forte (avv.) Acrisium interficiebat. Ita deorum vaticinium explebatur et Acrisius sepeliebatur, Perseus autem Argos veniebat regnaque avita possidebat.

Giove salvava Danae e il suo piccolo figlio, Perseo, ed essi giungevano sull’isola di Serifo, dove regnava Polidette; i naufraghi venivano condotti nella reggia e venivano accolti affabilmente, poiché il re era molto commosso dalle sofferenze. Perseo riprendeva forza e amava molto il padre adottivo. Perseo cacciava cinghiali e animali selvatici, esercitava il corpo con la disciplina quotidiana, nuotava per le acque dello stretto e nei fiumi, così era forte e robusto. Quando Polidette moriva, venivano celebrati giochi funebri, Perseo lanciava il disco e accidentalmente uccideva Acrisio. Così si adempieva la profezia degli dèi e Acrisio veniva seppellito, mentre Perseo si recava ad Argo e si impadroniva dei regni ereditari.