Sacrifici umani presso i Galli

Omnis Gallorum natio admodum (avv.) dedita est – ut iam ego memoravi – deorum cultui atque ob eam causam si gravibus morbis laborant aut si in proeliis periculisque sunt, homines deis immolant. Druides ipsi ea sacrificia parant. Ingentia simulacra viminea (fatti di vimini) aedificant et ea vivis hominibus complent; postea eadem incendunt itaque illi infelices inter flammas vitam amittunt. Hoc modo fures latronesque immolant, quia haec sacrificia admodum grata immortalibus dis putant. Sed cum eius generis victimarum copia non est, etiam innocentes viri immolantur.

Tutta la popolazione dei Galli è molto dedita – come ho già ricordato – al culto degli dèi e per questa ragione se soffrono a causa di gravi malattie o se si trovano in battaglie e pericoli, sacrificano uomini agli dèi. I Druidi in persona dispongono questi sacrifici. Fabbricano grandi simulacri fatti di vimini e li riempiono di uomini vivi; poi li bruciano e così quegli sventurati perdono la vita tra le fiamme. In questo modo sacrificano ladri e furfanti, poiché ritengono molto graditi agli dèi immortali questi sacrifici. Ma quando non c’è abbondanza di questo genere di vittime, sono sacrificati anche uomini innocenti.