La provvida natura

Omnia ita a natura facta sunt ut nihil eorum supervacuum sit, nihil ad vitam retinendam non necessarium. Dedit enim natura beluis et sensum et appetitum, ut appetitum haberent ad naturalia pabula capienda et secernerent pestifera a salubribus. Iam vero alia animalia gradiendo, alia serpendo ad pastum accedunt, alia volando, alia nando; partim cibum oris hiatu et dentibus ipsis capessunt, partim unguium tenacitate arripiunt, partim aduncitate rostrorum; alia denique sugunt, alia carpunt, alia vorant, alia mandunt. Sic a dissimillimis bestiolis communiter cibus quaeritur.

Rhetorica – De Natura Deorum – Liber II – 122 – Cicerone

Dalla natura tutte le cose sono state fatte in maniera tale che nessuna di esse sia superflua, nessuna non necessaria a conservare la vita. La natura infatti ha dato agli animali la sensibilità e l’istinto, affinché avessero la propensione a procurarsi cibi congeniali e distinguessero le cose nocive da quelle salutari. Alcuni animali si accostano al cibo camminando, altri strisciando, altri volando, altri nuotando; in parte prendono il cibo con l’apertura della bocca e i denti stessi, in parte con la tenacità degli artigli, in parte con l’incurvatura dei becchi; altri infine succhiano, altri squarciano, altri divorano, altri masticano. Così da animaletti molto diversi il cibo viene cercato insieme.