Il giudizio di Alcinoo

Aeeta ut resciit Medeam cum Iasone profugisse, nave comparata misit Absyrtum filium cum satellitibus armatis ad eam persequendam. Qui cum in Adriatico mari in Histria eam persecutus esset ad Alcinoum regem et vellet armis contendere, Alcinous se inter eos interposuit, ne bellarent; quem iudicem sumpserunt, qui eos in posterum distulit. Qui cum tristior esset et interrogatus est a coniuge Arete, quae causa esset tristitiae, dixit se iudicem sumptum a duabus diversis civitatibus, inter Colchos et Argivos. Quem cum interrogaret Arete, quidnam esset iudicaturus, respondit Alcinous, si virgo fuerit Medea, parenti redditurum, sin autem mulier, coniugi.

Igino

Eeta appena venne a sapere che Medea era fuggita con Giasone, allestita una nave, mandò il figlio Assirto con una scorta armata ad inseguirla. Quando costui, dopo averla inseguita sul mare Adriatico in Istria sin presso il re Alcinoo, voleva lottare con le armi, Alcinoo s’interpose tra loro, affinché non combattessero; essi lo scelsero come giudice, egli li rinviò al giorno dopo. Costui, poiché era molto afflitto e la moglie Arete gli chiese quale fosse il motivo della tristezza, disse di essere stato scelto da due diversi popoli come arbitro tra i Colchi e gli Argivi. Domandandogli Arete che cosa avrebbe deciso, Alcinoo rispose che se Medea fosse stata vergine, l’avrebbe restituita al padre, se al contrario (fosse stata) donna, al marito.