Nell’osteria

In taberna quando (corrisponde a cum) sumus numquam nos curamus humum, sed ad ludum properamus cui semper insudamus. Hoc agitur in taberna ubi nummus est pincerna: viri ludunt, bibunt et vivunt neque certe timent mortem. Semel bibunt pro captivis, post bibunt ter pro vivis, quater pro christianis cunctis, quinquies pro fidelibus defunctis, sexies pro sororibus vanis, septies pro militibus silvanis, octies pro fratribus perversis, novies pro monacis dispersis, decies pro navigantibus, undecies pro discordantibus, duodecies pro negligentibus, tredecies pro iter agentibus. Tam pro papa quam pro rege bibunt omnes sine lege. Bibit era, bibit erus, bibit miles, bibit clerus, bibit ille, bibit illa, bibit servus cum ancilla, bibit velox, bibit piger, bibit albus, bibit niger, bibit pauper et aegrotus, bibit exul et ignotus, bibit soror, bibit frater, bibit anus, bibit mater, bibit ista, bibit ille, bibunt centum, bibunt mille.

Quando siamo all’osteria non ci interessa che siamo terra, ma ci buttiamo al gioco, sul quale sempre sudiamo. Questo si fa all’osteria, dove il denaro è il coppiere: gli uomini giocano, bevono e vivono e non temono certamente la morte. Una volta bevono per i carcerati, poi bevono tre volte per tutti i cristiani, cinque per i fedeli defunti, sei per le donne frivole, sette per i briganti, otto per i frati pervertiti, nove per i monaci scappati, dieci per i naviganti, undici per i litiganti, dodici per i penitenti, tredici per i viaggiatori. Bevono senza limite tanto per il papa quanto per il re. Beve la dama, beve il signore, beve il soldato, beve il chierico, beve quello, beve quella, beve il servo con l’ancella, beve il lesto, beve il pigro, beve il bianco, beve il nero, beve il povero e il malato, beve l’esule e lo sconosciuto, beve la suora, beve il frate, beve la nonna, beve la madre, beve questa, beve quello, bevono cento, bevono mille.